Περί όνου σκιάς η συζήτηση για το άσυλο

Περί όνου σκιάς:

Πανεπιστήμια, κουκουλοφόροι και πολιτικοί ερίζουν για τη σκιά του ασύλου

Ποιο νομίζετε ότι είναι, εδώ και αρκετά χρόνια, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό αδαών και ειδημόνων επί των πανεπιστημιακών θεμάτων στο άκουσμα της λέξης «πανεπιστήμιο»; «Το άσυλο», θα απαντήσει κανείς με σιγουριά. Πράγματι, το άσυλο εξακολουθεί να έρχεται αδιάλειπτα στην επικαιρότητα σε κάθε νέα επίθεση των κουκουλοφόρων, σε κάθε κατάληψη κάποιας σχολής, σε κάθε συζήτηση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Συνεχίζει να στοιχειώνει το συλλογικό και το ατομικό μας φαντασιακό συνδεδεμένο με άσχημες μνήμες σκοτεινών εποχών, νοσηρές πραγματικότητες του παρόντος, δυσοίωνες προοπτικές του μέλλοντος. Γίνεται σημαία των φοιτητικών διεκδικήσεων, καταφύγιο βανδάλων με ή χωρίς κουκούλες, σημείο τριβής για τους συγκλητικούς, αγκάθι για αστυνομικούς και εισαγγελείς, πονοκέφαλος για πολιτικούς και υπουργεία. Και τελικά, όπως δυστυχώς συμβαίνει πολλές φορές σ’ αυτή τη χώρα, η κοινή γνώμη πελαγοδρομεί, οι συζητήσεις και οι διενέξεις ανακυκλώνονται ενώ οι λύσεις μάταια αναζητούνται.
Εύλογα, νομίζω, διερωτάται κανείς ποιο το νόημα τόσων συζητήσεων, αφού λύση δε βρίσκεται. Και ακόμα περισσότερο γιατί ο νόμος δεν εφαρμόζεται, όπως δεν εφαρμόστηκε και ο προηγούμενος, όπως -πλην μίας και μοναδικής περίπτωσης- δεν εφαρμόστηκε ποτέ κανένας σχετικός νόμος. Είναι άραγε πραγματικά τόσο περίπλοκο, τόσο σπουδαίο, τόσο δυσεπίλυτο το ζήτημα του ασύλου;
Κοινά αποδεκτή είναι η ερμηνεία πως το άσυλο αποτελεί μια έννοια αναφερόμενη στην προστασία του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης και της διακίνησης των ιδεών εντός των πανεπιστημίων. Εγγυάται δε κατ’ επέκταση ότι κανένας κατασταλτικός μηχανισμός δε θα επέμβει για να φιμώσει μια φωνή όποια άποψη κι αν διαλαλεί, από όπου κι αν προέρχεται. Όμως, σύμφωνα με το νόμο, σε περιπτώσεις τέλεσης αυτόφωρων κακουργημάτων το άσυλο αίρεται αυτομάτως και η αστυνομία επεμβαίνει. Άρση του ασύλου μπορεί και σε άλλες περιπτώσεις να γίνει, κατόπιν αιτήσεως του πρύτανη ή συγκεκριμένων πανεπιστημιακών οργάνων.
Δε θέλω να επεκταθώ στην ανάλυση του νόμου σχετικά με το άσυλο, για τον οποίο τόσα πράγματα έχουν γραφτεί. Πιστεύω πως όλοι μας λίγο πολύ γνωρίζουμε τα βασικά του σημεία, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Σημειώνω μόνο ότι εσχάτως επανέκαμψαν οι υποστηρικτές της πλήρους κατάργησης του ασύλου, ως μόνης διεξόδου από την κρίση στα πανεπιστήμια. Όμως, κατά τη γνώμη μου, η ουσία του προβλήματος βρίσκεται αλλού.
Ποιος ωφελείτε άραγε, θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς, από την κρίση ή μάλλον από τη μόνιμη κατάσταση ασυδοσίας στην οποία έχουν περιέλθει από καιρό τα πανεπιστήμια; Ποιος φταίει που οι κουκουλοφόροι συνεχίζουν να καταστρέφουν ανενόχλητοι τη δημόσια περιουσία, που μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας προπηλακίζονται και κακοποιούνται, που η παραβατικότητα διαρκώς αυξάνεται;
«Οι δεξιοί και η κυβέρνηση», θα απαντούσαν αριστεροί και αριστεριστές, «που χρησιμοποιούν προβοκάτορες, προετοιμάζοντας την κατάργηση του ασύλου για να καταστείλουν το φοιτητικό κίνημα». «Οι αριστεροί», θα απαντούσε η άλλη πλευρά, «που δεν καταδικάζουν τη βία και τους κουκουλοφόρους, που κάνουν καταλήψεις, που αντιμετωπίζουν την αστυνομία σαν το χειρότερο εχθρό τους». Τετριμμένες αναλύσεις, ιδεολογικές αγκυλώσεις, αντανακλαστικές αντιδράσεις μιας άλλης εποχής
Κι όμως, ευθύνονται και οι δύο πλευρές. Διότι συνεχίζουν να αναπαράγουν στερεότυπες και ατέρμονες συζητήσεις, αποκρύπτοντας την αλήθεια από τον ελληνικό λαό. Και η αλήθεια είναι πως όποιος νόμος κι αν εφαρμοστεί, ακόμα κι αν καταργηθεί το άσυλο, οι συμμορίες με τα καλυμμένα κεφάλια δε θα πάψουν να καταστρέφουν και να λεηλατούν, οι παρατάξεις δε θα σταματήσουν να αλληλοκατηγορούνται, η δημοκρατικότητα και η ελευθερία της έκφρασης, για την προστασία των οποίων θεσπίστηκε το άσυλο, θα συνεχίσουν να παραβιάζονται και να περιστέλλονται καθημερινά από τους αυτόκλητους προστάτες τους. Το βαθύ πρόβλημα δημοκρατίας που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια ολοένα γιγαντώνεται, αλλά τέτοια προβλήματα δε λύνονται από την αστυνομία. Το παρακράτος των λεγόμενων «γνωστών – αγνώστων» αναπτύσσεται μέσα στην εγκατάλειψη και την παρακμή του ελληνικού πανεπιστημίου δρώντας ανεξέλεγκτο, παρόλο που κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να το ελέγξουν. Άλλωστε όλοι ξέρουμε πως η βία δεν ελέγχεται, δεν αντιμετωπίζεται ριζικά με την καταστολή αλλά με την εξάλειψη των συνθηκών που την εξέθρεψαν.
Ασφαλώς την έξοδο από αυτή τη ζοφερή κατάσταση δεν αποτελεί η κατάργηση του ασύλου. Πώς μπορεί εξάλλου να αποτελεί λύση η κατάργηση ενός θεσμού που προστατεύει ούτως ή άλλως βασικά συνταγματικά δικαιώματα, όπως αυτό της ελευθερίας της έκφρασης και της διακίνησης των ιδεών; Και σε τι μπορεί να ευνοήσει την ασφάλεια μια ενδεχόμενη κατάργησή του;. Αν το πρόβλημα είναι πραγματικά το άσυλο, γιατί η αστυνομία δεν αξιοποιεί τις διατάξεις του νόμου για να επέμβει;

Στην πραγματικότητα οι λύσεις είναι απλές και αυτονόητες:

- Πρώτον, οργανώνουμε μια υπηρεσία φύλαξης των πανεπιστημίων με δημόσιους πανεπιστημιακούς φύλακες, οι οποίοι περιπολούν συνεχώς και εποπτεύουν την ομαλή του λειτουργία. Και βέβαια, αν χρειαστεί, ειδοποιούν την αστυνομία. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ό,τι συμβαίνει σε όλα τα δημόσια κτήρια.
- Δεύτερον και κυριότερο, εμπλουτίζουμε με νέες υποδομές και δραστηριότητες τους πανεπιστημιακούς χώρους (γυμναστήρια, γήπεδα, αίθουσες εκδηλώσεων, διαρκείς και περιοδικές εκθέσεις, υπαίθριες συναυλίες και παραστάσεις κ.α.), ώστε να επαναφέρουμε το πανεπιστήμιο στο επίκεντρο της φοιτητικής αλλά και της τοπικής ζωής. Δημιουργούμε δηλαδή ένα πανεπιστήμιο ανοικτό και ενεργό σε εικοσιτετράωρη βάση.

Τελειώνω με ένα ακόμα ερώτημα: γιατί, ενώ οι προτάσεις αυτές είναι γνωστές και ρεαλιστικές, δεν υιοθετούνται έστω σταδιακά; Διότι η υλοποίησή τους χρειάζεται κόπο, χρόνο και χρήμα. Διότι για την εφαρμογή τους απαιτείται σχέδιο ευρύτερων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Διότι προϋποθέτουν την απόδοση υψηλής προτεραιότητας στην εκπαίδευση, όπως συμβαίνει σε όλα τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη.
Διότι δυστυχώς η διαχείριση του φόβου είναι πιο εύκολη και ανέξοδη. Ανούσιες τηλεοπτικές συζητήσεις με προκαθορισμένους ρόλους, στημένες αντιπαραθέσεις, στερεότυπες απαντήσεις. Περιδεείς πολιτικοί και κυβέρνηση σε αναμονή της επόμενης δημοσκόπησης. Ένας διάλογος – πρόσχημα με διάρκεια ζωής όση και το υπόλοιπο της κυβερνητικής θητείας. Και όλοι εμείς, δέσμιοι της χειραγώγησης και της φοβικότητας, διαγκωνιζόμενοι για μια θέση στη σκιά του γαϊδάρου του Δημοσθένη, συνεχίζουμε τη συζήτηση για το άσυλο, για το αυτονόητο, για το έλασσον που έντεχνα αναδεικνύεται σε μείζον πρόβλημα της παιδείας και της κοινωνίας, σε μια συζήτηση περί όνου σκιάς.

Απαντήστε στο δημοσίευμαΔιαγραφή Δημοσίευσης

Αναρτήθηκε η πρόταση της ΠΑΣΠ ΤΕΙΘ για τα τεχνολογικά ιδρύματα

Στα πρότυπα της ολοκληρωμένης πρότασης του ΡΝΣ για τον εθνικό διάλογο για την παιδεία, η ΠΑΣΠ ΤΕΙΘ εκπόνησε και δημοσίευσε τις δικές τις προτάσεις για τα τεχνολογικά ιδρύματα. Το κείμενο αυτό αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα στην ολοκληρωμένη πρόταση του Ρεύματος για την παιδεία και έχει ήδη κατατεθεί στο Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας ΠΑΣΟΚ καθώς και στο forum το ΠΑΣΟΚ για την παιδεία, που διοργανώθηκε στην Αθήνα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο.

Ευχαριστούμε τους συντρόφους των ΤΕΙ Θεσσαλονίκης για τις προσπάθειές τους και τη συμβολή τους στο διάλογο. Περιμένουμε τα σχόλια όλων των συντρόφων.

Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΠ ΤΕΙΘ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ

Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΠ ΤΕΙΘ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ

Στην σύγχρονη εποχή τα ΤΕΙ καλούνται να παίξουν ενεργότερο ρόλο στην εκπαίδευση, στην παιδεία και στα κοινωνικοοικονομικά δρώμενα της χώρας. Έχουν πλέον το σημαντικό καθήκον να παράγουν καθημερινά επιστήμονες τεχνολόγους, καλλιτέχνες και δεξιοτέχνες που θα συμβάλουν ενεργά στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ανάπτυξης της Ελλάδας. Ο κυριότερος όμως στόχος τους είναι η δημιουργία υπεύθυνων πολιτών, ικανών να προσφέρουν στο δημοκρατικό προγραμματισμό της λειτουργίας του κράτους.
Και ως υπεύθυνοι πολίτες, οι σπουδαστές των ΤΕΙ καλούνται να περιφρουρήσουν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, δικαίωμα κάθε Έλληνα πολίτη σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους.
Αποστολή των ΤΕΙ είναι επίσης να διατηρούν αμφίδρομες σχέσεις με τους παραγωγικούς φορείς σε κάθε περιφέρεια, όπου λειτουργούν τα τμήματά τους. Να συνεργάζονται με τα υπόλοιπα ιδρύματα της επικράτειας, με τις υπηρεσίες του εσωτερικού αλλά και του εξωτερικού, με τα ξένα ινστιτούτα και πανεπιστήμια (εκτός προγράμματος Erasmus). Να θέτουν μεγάλους στόχους και για την επιτυχία τους να ενημερώνουν πλήρως τον ελληνικό λαό.
Ακόμα να καινοτομούν στη έρευνα, η οποία μπορεί να καταστήσει τα ΤΕΙ, μέσω των πιθανών αποτελεσμάτων της, ιδρύματα που θα προσφέρουν κυρίως στην βελτίωση της καθημερινότητας του Έλληνα πολίτη.
Όλα αυτά μπορούν να επιτευχθούν μόνο μέσα σ’ ένα καθεστώς αυτονομίας, το οποίο αποτελεί μακροχρόνια διεκδίκησή μας. Και λέγοντας αυτονομία εννοούμε την πλήρη διαφάνεια σε οποιαδήποτε δραστηριότητα και διοικητική απόφαση. Πετυχαίνουμε έτσι την ανωτατοποίηση ολόκληρου του συστήματος ύπαρξης και λειτουργίας των ΤΕΙ στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Τελευταία πολύς λόγος γίνεται για το ακαδημαϊκό άσυλο και για το πώς και προς ποια κατεύθυνση πρέπει να λειτουργεί. Μπαίνει συνεχώς στο στόχαστρο δεξιών και ακροδεξιών, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να το απαξιώσουν και να το καταργήσουν. Εμείς, θεωρώντας πως δεν πρέπει απλώς να διατηρούμε τα κεκτημένα αλλά να παλεύουμε διαρκώς για τη δημοκρατία και την ελευθερία, είμαστε αποφασισμένοι να προασπίσουμε το άσυλο.
Οι διεκδικήσεις της νεολαίας τα προηγούμενα χρόνια, όπως η αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία, το άρθρο 16, η βάση του 10, η κατάργηση των πανελληνίων εξετάσεων, αποτελούν απλώς ασπιρίνες για την αντιμετώπιση των παιδικών ασθενειών της εκπαίδευσης. Αυτό το πεπαλαιωμένο σύστημα εκπαίδευσης ευελπιστούμε πως με τους αγώνες μας θα καταφέρουμε τελικά να το βγάλουμε από το βαθύ τέλμα.
Η πρόταση που καταθέτουμε ως νέοι συνδικαλιστές ευελπιστούμε να γίνουν αντικείμενο συζήτησης στην κοινωνία και στο λαό. Αποτελούμε το μέλλον της Ελλάδας και πρέπει να μένουμε ενωμένοι , θέτοντας τα θεμέλια πάνω στα οποία οι επόμενοι θα κτίσουν το καινούριο, δίνοντάς τους προπάντων την ΕΛΠΙΔΑ.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ

Αναβαθμισμένη παιδεία σημαίνει και γενναία χρηματοδότηση. Το αίτημα για 5% του ΑΕΠ στην παιδεία χρονίζει ανικανοποίητο. Τα χρήματα που δαπανά σήμερα το ελληνικό κράτος για τα τεχνολογικά ιδρύματα δεν αρκούν ούτε καν για τα λειτουργικά τους έξοδα. Πώς θα πετύχουμε την ανωτατοποίηση όταν δεν μπορούμε καν να έχουμε τα απαραίτητα; Μόνη ρεαλιστική λύση που μπορούμε να περιμένουμε είναι η εκλογή μιας κυβέρνησης με την πολιτική βούληση να εξοικονομήσει πόρους από άλλους τομείς.

ΥΠΟΔΟΜΗ

Πολλά τεχνολογικά ιδρύματα στη χώρα σήμερα αντιμετωπίζουν προβλήματα και ελλείψεις στην υποδομή τους. Αν θέλουμε να αποκτήσουμε την απαιτούμενη ειδική κατάρτιση πρέπει να έχουμε εργαστήρια κατάλληλα εξοπλισμένα με σύγχρονα μέσα ανάλογα με την ειδικότητα. Ο μεγάλος αριθμός εγγεγραμμένων φοιτητών σε κάποια τμήματα απαιτεί τη δημιουργία νέων κτηρίων για τη στέγασή τους, σε συνδυασμό με την παροχή δωρεάν στέγης στους μη προνομιούχους φοιτητές. Οι νέες αυτές εγκαταστάσεις θα πρέπει να εξασφαλίζουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
Κομμάτι της δωρεάν παιδείας είναι και η δωρεάν σίτιση, για την οποία απαιτούνται ειδικές υποδομές και προσωπικό.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ

Η υπάρχουσα κατανομή των τμημάτων των σχολών των ΤΕΙ της χώρας μέχρι στιγμής εντάσσεται αποκλειστικά σε αναπτυξιακά προγράμματα που έχουν ως σκοπό την αναβάθμιση των τοπικών εμπορικών συλλόγων και τίποτα παραπάνω. Η ίδρυση σχολών ανά Περιφέρεια ή Νομό πρέπει να συνδέεται άμεσα με την τοπική παραγωγική διαδικασία και την αγορά εργασίας. Οι νέοι πτυχιούχοι θα απορροφούνται από τις επιχειρήσεις ή θα εντάσσονται στα σχέδια προσλήψεων του Νομού ή της Περιφέρειας όπου βρίσκονται. Έτσι λύνεται και το πρόβλημα της ανεργίας, ενώ αναπτύσσεται παράλληλα η τοπική οικονομία.

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Σπάνια ένα τμήμα ή παράρτημα ΤΕΙ μπορεί να υποστηρίξει ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών χωρίς τη συνδρομή κάποιου ΑΕΙ. Όμως αυτή η σύμπραξη δίνει το δικαίωμα οργάνωσης και εκτέλεσης του προγράμματος αποκλειστικά στο εκάστοτε ΑΕΙ. Αρκεί η διαμόρφωση ενός κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου που θα επιτρέψει στα ΤΕΙ να αναλάβουν την οργάνωση μεταπτυχιακών προγραμμάτων για να διευθετηθεί αυτό το ζήτημα.

ΕΡΕΥΝΑ

Τα ΤΕΙ αποτελούν εκείνο το κομμάτι του εκπαιδευτικού συστήματος που μπορεί να παίξει σημαντικότατο ρόλο στην εξέλιξη της τεχνολογίας, προσφέροντας επιστημονικές απόψεις μέσω πειραματικής έρευνας.
Αν και υπάρχουν κάποιες ελλείψεις, η εργαστηριακή υποδομή που διαθέτουν, η επιστημονική κατάρτιση αλλά και η διάθεση του προσωπικού μπορούν να δώσουν εκείνα τα αποτελέσματα που θα προσφέρουν στην οικονομία και στην κοινωνία. Πρέπει κάποτε εκτός από τη δόλια, ιδιοτελή εκμετάλλευση να δώσουμε βαρύτητα και στην παραγωγική εκμετάλλευση.



ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ

Κάθε απόφαση της διοίκησης ή του Υπουργείου Παιδείας για τα τεχνολογικά ιδρύματα πρέπει να ανακοινώνεται και να δημοσιεύεται υπογεγραμμένη στους διαδικτυακούς τόπους. Το ίδιο καθεστώς πρέπει να ισχύει και για τους καθηγητές

ΑΣΥΛΟ

Η συζήτηση για το θέμα αυτό αποκτά νέο ενδιαφέρον και τίθεται σε καινούριες βάσεις, σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Η εκμετάλλευση του ασύλου από το παρακράτος για την τέλεση αδικημάτων πλημμεληματικού χαρακτήρα με την ανοχή της πολιτείας θέτει νέα όρια στην εφαρμογή του. Αυτές τις ενέργειες εκμεταλλεύονται πολλοί ως αφορμή για να τεθεί θέμα αντικατάστασης του άρθρου 3/ παρ. 6 του πρόσφατου νόμου – πλαισίου για την παιδεία. Έτσι το κακούργημα μετατρέπεται σε πλημμέλημα και ουσιαστικά καταργείται το ακαδημαϊκό άσυλο. Μάλιστα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι για την επέμβαση των σωμάτων ασφαλείας απαιτείται η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης Τμήματος - κατά πλειοψηφία και όχι κατά ομοφωνία – απαξιώνεται πλέον πλήρως το δημοκρατικό άσυλο.
Στο ζήτημα αυτό μπορεί να δοθεί λύση μόνο μέσω της πραγματικής δημοκρατικής πολιτικής βούλησης. Οι αγώνες μας για την προάσπιση του ασύλου θα είναι ανυποχώρητοι.

ΑΝΩΤΑΤΟΠΟΙΗΣΗ

Μ’ ένα διαρθρωτικό νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση αποφασίστηκε η ανωτατοποίηση των ΤΕΙ. Έγινε όμως χωρίς κανένα σχέδιο, χωρίς καμιά ουσιαστική αλλαγή. Για να πετύχει ένα τέτοιου είδους εγχείρημα δεν είναι απαραίτητη η βάση του 10. Η έρευνα, η επιστημονική κατάρτιση και η τεχνολογική εξειδίκευση αποτελούν εφόδια και προϋποθέσεις αναγκαίες για την αύξηση του κύρους των πτυχίων μας.


ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Αποτελούν το μεγαλύτερο αγκάθι για έναν απόφοιτο ΤΕΙ. Πολλές ειδικότητες σήμερα που δεν τις γνωρίζουμε έχουν ξεχωριστή σχολή, προσφέρουν όμως μόνο εξειδίκευση χωρίς επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Πολλοί οδηγούνται σε αδιέξοδο μετά το πτυχίο, αν μάλιστα λάβουμε υπόψη το πλεονέκτημα στην αγορά εργασίας των αποφοίτων ιδιωτικών σχολών, οι οποίοι αποκτούν επαγγελματικά δικαιώματα λόγω εμπορικών σχέσεων με το κράτος. Έτσι η φοίτηση επί πληρωμή σε μια ιδιωτική σχολή υπερισχύει στην αγορά εργασίας ενός πτυχίου τετραετούς φοίτησης στο δημόσιο πανεπιστήμιο.
Η κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων για όλες τις παλιές και νέες σχολές, η μη εξίσωση των δημόσιων και των ιδιωτικών πτυχίων, η αναγνώριση δικαιώματος συμμετοχής στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ μόνο σε απόφοιτους δημόσιων σχολών, η μη αναγνώριση άλλων ιδιωτικών σχολών ή ΚΕΣ σε συνδυασμό με τη διατήρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος δίνουν ουσιαστική λύση στο πρόβλημα.


ΑΜΕΑ

Τα προβλήματα των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες δεν πρόκειται να λυθούν με το να λέμε μόνο ότι είναι συνάνθρωποί μας με κάποια ιδιαίτερα προτερήματα και πρέπει απλά να τους σεβόμαστε. Χρειάζονται πραγματικό σεβασμό και όχι λύπηση και οίκτο. Και δείχνουμε τον σεβασμό μας αυτόν παρέχοντάς τους κατάλληλη υποστήριξη με τον απαιτούμενο εξοπλισμό και υποδομές. Δεν μετράει μόνο η σκέψη, χρειάζονται και πράξεις.
Για αυτό τα νέα κτήρια πρέπει να κατασκευάζονται με ειδική, εύκολη πρόσβαση παντού για τα ΑΜΕΑ. Επίσης πρέπει να προβλεφθεί, στα πλαίσια των μαθημάτων, ειδική πνευματική υποστήριξη από παιδαγωγούς ειδικής αγωγής και ψυχολογική υποστήριξη από ψυχολόγους.
Τέλος, ακατάρριπτο δικαίωμά τους αποτελεί η σωστή απορρόφησή τους στην αγορά εργασίας. Εμείς λέμε όχι στον κοινωνικό αποκλεισμό, καθώς η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες αποτελεί πάντα πρώτο μας μέλημα. Η πρόνοια φέρνει και προστατεύει την κοινωνική δικαιοσύνη.


Τα δείγματα αυταρχισμού, συντηρητικοποίησης, επαναφοράς παρωχημένων αντιλήψεων απειλούν να μας γυρίσουν πίσω σε ξεχασμένες εποχές. Μετά από πολλές δεκαετίες βαθιάς πολιτικοποίησης της νεολαίας, σήμερα είμαστε η πιο απολιτικοποιημένη γενιά της Μεταπολίτευσης. Θεωρούμε τα πάντα αναπόφευκτα, χωρίς καν να αντιδράσουμε.
Καθημερινό μας μέλημα πρέπει να είναι η έντονη πολιτικοποίηση ημών των ιδίων και στη συνέχεια των συναδέλφων μας. Η δημοκρατία αποκτήθηκε και διατηρείται μόνο με αγώνες. Ζούμε, υπάρχουμε για να είμαστε και όχι απλώς να νιώθουμε ελεύθεροι. Για να ζητάμε τα αυτονόητα πρέπει και να τα πράττουμε συγχρόνως. Αγώνας μας είναι οι δράσεις μας αλλά κυρίως οι προτάσεις μας. Έτσι μόνο παράγουμε πολιτική και πολιτικοποιημένα όντα. Μόνο μ’ αυτό τον τρόπο θα καταφέρουμε να ξαναδώσουμε τη χαμένη περηφάνια στο ΛΑΟ, να ξαναφέρουμε την ΕΛΠΙΔΑ στο πρόσωπο κάθε νέου ανθρώπου.

ΠΑΣΠ ΤΕΙΘ

ΓΙΑ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΝΕΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ














Επιμέλεια – σύνθεση κειμένου : Δεληγιάννης Αριστοτέλης, μέλος ΠΑΣΠ ΣΔΟ ΤΕΙΘ